Biraz etimolojiye ne dersiniz? Sözcüklerin de bizim gibi bir yaşam öyküsü var aslında. Aylar örneğin… Merak ettiniz mi hiç ay isimlerinin nereden geldiğini. İşte on iki ay ve anlamları:
OCAK: (Türkçe): od (ateş) odak> ocak
ŞUBAT: (Süryanice): şabat / şobat. Anadolu’da küçük ay, yılın ikinci ayı.
MART: (Latince) Mars (savaş tanrısı) sözcüğünden geliyor.
NİSAN: (Süryanice) nisanna (yılın dördüncü ayı) Eski Türkçede Kırçan ayı. (Kırların yeşerip çiçeklerin açtığı ay.)
MAYIS: (Latince) maius (magnus) büyük anlamına geliyor.
HAZİRAN: (Süryanice): hazaran / hazuran. Sıcakların artmaya başladığı ay.
TEMMUZ: (Sür.) dummuzi’den. İbranicede tammuz efendi, bey anlamında. Damızlık sözcüğü de aynı kökten geliyor. Anadolu Türkçesinde bu ayın adı ORAK AYI.
AĞUSTOS: (Latince): Roma imp. Augustos’un adından.
EYLÜL: (Süryanice) aylul > eylül > üzüm ayı.
EKİM: (Türkçe): ekmek eyleminden. Tarlaların sürüldüğü ay.
KASIM: (Türkçe): kas- / kıs- eylem kökünden. Kısaltma, daraltma anlamında.
ARALIK: (Türkçe) ara’dan. İki nesne arasındaki açıklık anlamına geliyor.

Ve haftanın günleri…
Hafta sözcüğünden başlayayım. Hafta Farsça heft sözcüğünden geliyor. 7 demek. Çarşamba ve perşembe sözcükleri de Farsçadan. Çeharşenbe (dördüncü gün), pençşenbe de bütün tavlacıların aşina olduğu üzere beşinci gün demek. Ertesi sözcüğüyle oluşan iki günümüz var. Pazarertesi (pazardan sonra) ve cumaertesi (cumadan sonra). Pazar Farsça bazar sözcüğünden geliyor, yiyecek satılan yer demek. Ne kaldı geriye? Cuma ve salı günleri. Salı sözcüğü Türkçe. Sağlık, esenlik anlamında veya sal-ık >salınan, ulaştırılan anlamında da kullanılmış olabilir. Cuma gününe gelince, bu sözcük Arapça cem sözcüğünden geliyor. Cem, toplanma, toplantı anlamındadır. Sadece salı günü değil haftanın bütün günleri size güzellikler, esenlikler getirsin.