Güneşli bir sonbahar sabahı… Sonbaharın som günlerinden biri… Kahvaltıdaki misafirlerimiz kadim öğrencilerimden Özlem Yasal ve Yurt Karakaş… İki güzel insan; inceliklerin, duyarlıkların insanı ikisi de… Özlem, Nuri Erbak’lı yılların en güzel yadigârlarından; meslektaşım da, harika bir edebiyat öğretmeni… Uzman Kariyer’de, 2009-2010 yılları arasında birlikte çalıştık. Öğle yemekleri için gittiğimiz Kapalıçarşı’nın dibindeki Fidan Han; unutulmaz anılarımızı saklıyor hâlâ…
Yurt’la yollarımızın kesişmesi, Özlem’den daha sonraydı. 2001-2002 Öğretim yılıydı sanırım. O yıl, Valilik tarafından “Memurların Görevde Yükselme Eğitimi”nde Türkçe Öğretmeni olarak Bursa Adliyesi’nde görevlendirildim. Bursa Adliyesi ve ilçelerdeki adliyelerden gelen, görevlerinde yükselmek isteyen memurların oluşturduğu kalabalık bir kursiyer grubunda tanıdım Yurt’u. Santral memuruydu ve görevinde yükselmek istiyordu, azimliydi. Kursu, öğrendiklerini ciddiye alıyordu. Aradan geçen bunca yıl içinde Yurt, santral memuru olarak girdiği Bursa Adliyesi’nden avukat olarak çıkmayı başardı. Hem çalışıp hem de okuyanlardan o… Önce İzmir’de Adalet Yüksek Okulu’nda okudu, sonra da DGS’de Türkiye 443’üncüsü olarak Uludağ Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde okumaya hak kazandı. Geçen yıl da bu okulu bitirerek avukat oldu. Tam bir azim öyküsü yani.
Ben bunları niye mi yazıyorum şimdi?
Çünkü bu sabahki kahvaltı, daha öncekilerden biraz farklıydı. Bir vedaydı aynı zamanda bize ve Bursa’ya vedasıydı Yurt’un. Yurt, doğup büyüdüğü yurduna dönüyordu yarın. Güle güle sevgili kardeşim, yolun ve bahtın açık olsun. Son söz de 7 Mart 2010’da şairine benim için imzalattığın Hilmi Yavuz’un “Hurufî Şiirler”inden olsun:
“bin yayladan geçtin,
kalbin eksile eksile
‘sürgün yalnızdır her yerde…’
diye okudun;
….
Kendi hüznünden bile bile
Bir yolcu bulamadın;
-olsun! “
Olsun Yurt, her şey gönlünce olsun…
Seyhan Can'ın Sayfası 
Yazıların takipte canım. Özlüyorum sizi. Keşke büyük şehirde ve keşke sizler gibi dostlarla yaşamı devam ettirebilseydim. Senin dostluğun çok özel. İşte örneği sevgiler
Canım öğretmenim,bizden sonra yazdığınız bu yazıyı yeni gördüm.Ne kadar teşekkür etsek azdır.Sizin kendinizden büyük bir yüreğiniz var ve orda iyi ki bize de yer var :))) Bu arada burada paylaştığınız notlar benim için çok kıymetli…Birinci kaynağım burası artık…Meslektaşınız olmakla öğrenciniz olmaktan vazgeçmiş değilim.Her daim sizden öğrendim,öğreniyorum ve de öğreneceğim:))) Sonsuz teşekkürler…Sizi çok ama çok seviyorum :)))
Şimdi yorum karşımda çıkınca tarih dikkatimi çekti. Bitanecik öğretmenim, Öğretmenler Gününüz kutlu olsun :))) Yazılacak çok şey var aslında ama ben duygularımı şöyle ifade etmek istiyorum:Beni iyi tanıyan herkes benim bir Seyhan Öğretmenim olduğunu bilir mesela.Siz benim için öyle değerlisiniz…Tüm iyi dileklerim sizinle…Sevgiler…